De Russische kerk in Nice
De Russisch-orthodoxe kathedraal Saint-Nicolas in Nice is na een restauratie die twee jaar duurde, weer voor het publiek toegankelijk. Met de opknapbeurt was € 14,6 miljoen gemoeid.
De kathedraal is de grootste orthodoxe buiten Rusland en geldt als een van de mooiste.
Hoezo een Russische kerk in Nice? Nog een heel verhaal. In de 19e eeuw bracht de tsarenfamilie de winters in Nice door, toch iets warmer dan in Sint-Petersburg. In 1865 overleed de Russische kroonprins in Nice waarna zijn vader, tsaar Alexander II, Villa Bermond kocht, het vaste logeeradres van de familie.
Plus de omliggende sinaasappelplantages. En hij liet alles met de grond gelijkmaken. Om er een kapel ter nagedachtenis aan zijn zoon te laten neerzetten. In die tijd woonde er een grote Russische gemeenschap aan de Côte d’Azur en in 1903 werd het plan opgevat een ‘eigen’ kathedraal te bouwen.
In 1908 vaardigde tsaar Nikolaas II een oekaze uit: de kerk en het omliggende terrein zouden Russische staatseigendom zijn, de Russische culturele associatie aan de Côte d’Azur werd als huurder aangewezen.
In 2005, toen het huurcontract met die associatie afliep, legde ‘Moskou’ beslag op de kerk.
De Russen in Nice waren razend: naar hun mening was er na de Russische Revolutie van 1917 wel het een en ander veranderd, wie was nou eigenlijk de eigenaar van de kathedraal? Er kwamen Franse rechters aan te pas die in 2011 uitmaakten dat de kerk eigendom is van het Patriarchaat van Moskou. De kerk én de grond erom heen maken juridisch deel uit van de Russische Federatie.
Dat patriarchaat zette vaart achter de opknapbeurt. De kathedraal (met sublieme iconen) is een van de topattracties van Nice, er komen jaarlijks minimaal 100.000 toeristen een kijkje nemen.
Entree € 3.
